Pieter BOEL (1622-1674)
Pieter Boel wordt op 10 oktober 1622 gedoopt in de kathedraal van Antwerpen. Zijn vader, Jan Boel, is graveur en uitgever. In eerste instantie leert Jan Boel zijn zoon de graveertechniek. Wellicht heeft Jan Fyt vervolgens het stokje overgenomen. Pieter Boel zou aan hem zijn zeer eigen iconografische constructies hebben ontleend, met name het indelen van de jachttaferelen.
Net als zijn leermeester maakt Pieter gebruik van clair-obscur maar hij combineert het met hele krachtige kleuren. Hij haalt ook inspiratie uit de krachtige penseeltechniek van Fyt maar slaagt er niet in deze te evenaren.
Een schilder op reis
Pieter Boel zou van 1641 tot 1649 in Italië hebben verbleven, voornamelijk in Genua bij zijn oom Cornelis de Wael. Daarna keert hij terug naar Antwerpen waar hij in 1650 als wijnmeester wordt toegelaten tot het Sint-Lucasgilde. Uiteindelijk vestigt hij zich definitief in Parijs. Daar zit hij in een groep schilders die in dienst zijn van Le Brun en hij maakt kartons voor wandkleden van de werkplaats Gobelins (Manufacture des Gobelins). Vanaf 1669 is hij ook hofschilder.
De jacht als bevoorrecht onderwerp
Hij is vooral bekend om zijn stillevens en zijn afbeeldingen van “terugkeer van de jacht”. Pieter Boel maakt werken van grote afmetingen. Hij wil allereerst levendigheid uitdrukken en de versheid van de huiden en texturen, en daardoor lijken de dieren die bij de jacht zijn buitgemaakt soms bijna te leven.
1. 
2.
2. P. Boel, Hunting trophy with a dead peacock, fruit and a cat, in 1655-1660 (Rotterdam, Museum Boijmans Van Beuningen).
Zijn tegelijk warme en koude tinten worden op evenwichtige wijze gebruikt. Zijn werkwijze is krachtig en breed en door het gebruik van vet kan hij impasto-effecten bereiken. Hij voegt regelmatig muziekinstrumenten toe aan zijn stillevens, een kenmerk dat vrij zelden voorkomt in de Vlaamse school. Hij sterft in 1674 in Parijs waar hij in de Sint-Hippolytuskerk wordt begraven.
Bibliografie
FOUCART-WALTER, E.
- 2001, Pieter Boel : 1622-1674 : peintre des animaux de Louis XIV, Paris.
GREINDL, E.
- 1983, Les peintres flamands de nature morte au XVIIe siècle, Sterrebeek : 112-116.
MALLORY, N. A.
- 1995, La pintura flamenca del siglo XVII, Alianza : 305.
Deze kunstenaar wordt getoond in het kader van onze tentoonstelling « Een wandeling langs schilderijen van Dürer tot Tiepolo ». Meer informatie hier.
