Giambattista TIEPOLO (1696-1770)
Giambattista Tiepolo is een schilder van Italiaanse afkomst. Hij wordt in 1696 in Venetië geboren en is de jongste van veel kinderen. Hij sterft in 1770 en wordt begraven in de kerk van San Martin in Madrid, die sedertdien is afgebroken.
De vader van Tiepolo zat in de koopvaardij en Tiepolo komt dus uit een milieu dat totaal verschilt van de kunstwereld. Toch treedt hij al redelijk vroeg toe tot het atelier van Gregorio Lazzarini onder wiens bescherming hij de eerste beginselen leert van het schildersvak. Zijn eerste tijden in het atelier worden besteed aan tekenen en het maken van kopieën van werken.
Eerste pogingen
In 1717 gaat hij weg bij Lazzarini en ontwikkelt hij een geheel eigen stijl, die afwijkt van die van zijn leraar. De jonge schilder ontwikkelt dan een veel snellere en beter beheerste technische rijpheid die duidelijk is ingegeven door Veronese, het voorbeeld dat hij gedurende zijn gehele loopbaan eerbiedig volgt.
In zijn eerste werken geeft Tiepolo blijk van een opmerkelijk vermogen om zich aan te passen aan soms zeer uiteenlopende stijlen: late barok en de nieuwe tendensen van de rococo. Wat zijn eerste werken ook gemeen hebben is een heldere vormgeving, krachtige contouren, een rijkdom van onderwerpen en een vrije en luchtige hand.
1 
2
2. G. Tiepolo, Bacchus and Ariadne, c. 1740 (New York, The Metropolitan Museum of Art).
Andere invloed
In de jaren 1720-1730 geeft Tiepolo de brui aan het tenebrisme en bevestigt hij zijn eigen stijl, opgebouwd met heldere kleuren, lichte tinten en helderheid die vaak wordt gekwalificeerd als zonlicht, geheel in contrast met het begin van zijn carrière. De kunstenaar boekt zijn eerste successen en de opdrachten, vooral afkomstig van de kerken, stromen binnen.
Tiepolo wordt unaniem beschouwd als een van de leiders in de Venetiaanse religieuze kunst van zijn tijd. Zijn werk weerspiegelt de boodschap van het eeuwige heil en de godsdienstijver onder het volk. Maar de kunstenaar heeft ook belangstelling voor profane onderwerpen.
1. 
2.
2. G. Tiepolo, Rinaldo and Armida in her garden, 1742/45, (Chicago, The Art Institute of Chicago).
Tiepolo reist meermalen in Noord-Italië, naar Milaan, Bergamo en ook Verona. Zijn roem voert hem tot in Würzburg waar hij van de prins-bisschop een opdracht krijgt voor het versieren van de mooie salon van diens verblijf. In 1762 wordt hij door koning Karel III van Spanje ontboden om het plafond van de troonzaal van het koninklijk paleis te verwezenlijken. Dat is het begin van een langdurige samenwerking tot aan zijn dood in 1770.
Bibliografie
BARCHAM, W. L.
- 1989, The Religious Paintings of Giambattista Tiepolo: Piety and Tradition in Eighteenth-Century Venice (Clarendon Studies in the History of Art), Oxford.
CHRISTIANSEN, K. (dir.),
- 1996, Giambattista Tiepolo, Ostfildern-Ruit.
PEDROCCO, F. – MÉNÉGAUX O.
- 2002, Giambattista Tiepolo, Paris.
Deze kunstenaar wordt getoond in het kader van onze tentoonstelling « Een wandeling langs schilderijen van Dürer tot Tiepolo ». Meer informatie hier.
