Albrecht DÜRER (1471-1528)
Albrecht Dürer wordt in 1471 in Neurenberg geboren. De kunstenaar begint zijn opleiding in het atelier van zijn vader en wil ook edelsmid worden. Hij heeft echter een voorkeur voor tekenen en zet zijn opleiding dus voort bij de schilder en graveerder Michael Wolgemut en rondt de opleiding af met een vierjarige reis in gezelschap, een lange rondreis door Duitsland (1490-1494) en Italië (1494-1495).
De Italiëreizen
Wanneer hij voor het eerst in Italië komt stelt Dürer zich open voor de invloed van de schilder Andrea Mantegna, die hem inspiratie geeft voor de expressie en de sculpturale aard van het menselijke spierstelsel.
Wanneer hij terugkeert van deze rondreis in Italië (1505-1507) wordt Dürer een bekende meester en heeft hij zijn eigen atelier. Dan reist hij voor de tweede maal naar Italië en dat geeft hem een nieuw vertrouwen in zijn werk. De personages worden beter verdeeld over de ruimte, het model wordt expressiever en de penseelstreek wordt krachtiger. Zijn techniek getuigt van gezag en een nieuwe vrijheid.
Internationale erkenning
1512 is het topjaar van zijn carrière. De kunstenaar geniet internationale erkenning wanneer hij van keizer Maximiliaan van het Heilige Roomse Rijk opdrachten krijgt voor werken. In 1519 reist hij naar Nederland waar hij belangrijke humanisten ontmoet, onder wie Erasmus van Rotterdam. Zijn talent als portretschilder wordt verrijkt en rijpt door deze Nederlandse invloed. L’année 1512 marque l’apogée de sa carrière. L’artiste jouit d’une reconnaissance internationale lorsqu’il est nommé peintre de cour par l’empereur du Saint-Empire germanique Maximilien. En 1519, il réalise un voyage aux Pays-Bas où il rencontre des grandes figures de l’Humanisme (Erasme de Rotterdam, par exemple). Son talent de portraitiste s’enrichit et murit alors sous cette influence néerlandaise.
1. 
2. 
2. A. Dürer, Autoportrait (New York, The Metropolitan Museum of Art).
3. A. Dürer, Melencolia I, 1514 (New York, The Metropolitan Museum of Art).
Graveerder en schilder
Dürer, die zeer uiteenlopende technieken heeft geleerd, is alleerst graveerder. Hij beoefent deze kunst met grote nauwgezetheid en geeft de vormen volume, maar ook een knap gedoseerd spel met licht en schaduw. Zijn gravures zijn trouwens zijn belangrijkste middel van bestaan.
Maar hij is ook schilder en tekenaar. Hij bereidt zijn grote composities het liefst voor met studies die hij met een penseel maakt. Zijn tekeningen zijn ware kunstwerken waamee hij de natuur zo dicht mogelijk wilde benaderen, zoals te zien is in Madonna met de vele dieren : de Maagd en het kind worden omringd door dieren die echter dan echt lijken. Dürer beoefent alle vormen : portretten, zelfportretten, landschappen, bijbelse taferelen enz.
1 
2 
3.
2. A. Dürer, Étude d’ailes de butor, 1515 (New York, The Metropolitan Museum of Art).
3. A. Dürer, Study of two feet for the apostle Paul in the heller altarpiece, c. 1508 (Rotterdam, Museum Boijmans Van Beuningen).
Na 1520 worden zijn schilderijen zeldzamer omdat de kunstenaar zich liever wijdt aan het schrijven van theoretische verhandelingen over kunst, waarvan de laatste wordt uitgegeven in 1528, het jaar van zijn dood.
Bibliografie
ROFFO, S. – BRIGUGLIO, C.
- 1994, Albert Dürer : monographie illustrée (Les grands maîtres), Paris.
SALLEY, V. – MENEGAUX, O. (dir.),
- 2004, Dürer : dessinateur et aquarelliste, Paris.
ZUFFI, S.
- 2000, Dürer (Les maîtres de l’art), Paris.
Deze kunstenaar wordt getoond in het kader van onze tentoonstelling « Een wandeling langs schilderijen van Dürer tot Tiepolo ». Meer informatie hier.
